Рыта. Жэня. Галя. Соня. Ліза.

   Пяць звычайных жаночых імёнаў. Яны сталі ўвасабленнем лёсу жанчыны на вайне – лёсу дзіўнага, ненатуральнага, страшнага.

   Яны жылі «у прадчуванні асляпляльнага шчасця», марылі, любілі, былі вясёлымі, усмешлівымі, рамантычнымі… але ў іх жыццё ўварвалася вайна. Учорашнія дзяўчынкі сталі салдатамі. І нават вайну яны рамантызавалі – а яна абышлася з імі бязлітасна…

   Барыс Васільеў стаў першым, хто звярнуўся да тэмы лёсу жанчыны на вайне. Нам, беларусам, якія страцілі ў гады Вялікай Айчыннай вайны траціну сваіх землякоў, гэтая горкая тэма асабліва блізкая, і наш тэатр зноў звяртаецца да яе, КАБ мы з вамі ПОМНІЛІ.

Сцэнічная адаптацыя, пераклад, пастаноўка, мастацкае і музычнае вырашэнне
Віталь Краўчанка

Музычна-гукавое афармленне
Вадзім Нацвалаў

Светлавое афармленне
Уладзімір Сергіенка

Памочнік рэжысёра
Таццяна Леўшунова

Роли исполняют